Teksty Ludwika Lewina, rozproszone w miesięczniku Słowo Żydowskie, zostaną zebrane i udostępnione w formie jednej publikacji.
Ludwik Lewin urodził się 12 sierpnia 1944 roku w ZSRR. Był polskim dziennikarzem i poetą pochodzenia żydowskiego. Do Polski przyjechał, gdy jego rodzice, którzy w 1939 znaleźli się pod okupacją sowiecką, powrócili do Warszawy. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, a w latach 1965–1967 studiował reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Do Francji wyjechał po wojnie sześciodniowej, która dla PZPR stała się pretekstem do wszczęcia kampanii „antysyjonistycznej”. Współpracował z wychodzącymi za granicą wydawnictwami emigracyjnymi, Publikował swoje teksty w prasie francuskiej, między innymi w dziennikach „Le Monde” i „Le Progrès” oraz we francusko-żydowskim miesięczniku „Passages”. Był współreżyserem fabularnych filmów krótkometrażowych oraz kierownikiem produkcji filmu Jestem Żydem, bo tak mi się podoba. W swoim dorobku ma liczne publikacje w prasie polskiej i francuskiej. Był współpracownikiem miesięcznika „Kuchnia” (wydał Podróż po Stołach Francji) oraz autorem rubryki Wina Lewina w tygodniku „Do Rzeczy”. Był wieloletnim paryskim korespondentem Polskiej Agencji Prasowej. W 2005 roku Telewizja Polonia przygotowała dokument o Ludwiku Lewinie pt. Moje światy. L. Lewin był również poetą (wiersze zamieszczał w periodykach krajowych, m.in. w „Czasie Kultury”; w 2004 r. został wydany jego tomik wierszy Ucieczka z Egiptu. Od 2016 do roku, do śmierci, pisał felietony do miesięcznika TSKŻ – Słowo Żydowskie. Pisarz, poeta, dziennikarz, korespondent, reżyser- ujmował swoją wiedzą, ofiarnością i głębokim zaangażowaniem, szczególnie w sprawy polskie i żydowskie.
Śmierć L. Lewina została odnotowana przez niemal wszystkie znaczące media w Polsce, które eksponowały jego wkład w kulturę felietonistyczną w naszym kraju.
Redaktorką publikacji jest dr Alina Molisak